Tja, het is een wat uitzonderlijke route, deze Parnassia-Pier-Parnassia.
Maar waarom zou je moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Gewoon rechtdoor en weer terug. Verkennemerrunnen om de hoek. Mooier kan haast niet. En zeker met dit weer. Nou ja, heen was wel even doorbijten met die koude wind, maar terug was super met zeer helder zicht en warmer wordend zonnetje.
Ik vond het zelf wat gewaagd om alleen kaasfondue aan te bieden bij het nieuwjaarsdiner (dus geen keuzes). Maar zie: ruim 75% van de leden was aanwezig!
En terecht, de lokatie was prima (Cleeff, ook voor afhalen) en er waren ruim voldoende en lekker side dishes, zodat iedereen tevreden aan tafel zat. Met dank aan Bram!
Maar minstens zo belangrijk waren de jaarprijzen. Na een kleine aanmoediging stroomde de nominaties binnen:
De “In het zonnetje”-prijs kreeg o.a. de volgende nominaties
⁃ Maarten M (pech met rug)
⁃ Hanna (acceptatie, moed, steuntje)
⁃ Fred (trio Limburg en herstel)
Maar de meeste gingen naar Piet: initiatiefnemer van de borrelnootjes na de training. En zijn onvermoeibaar vriendelijk doorlopen. Eerst met 1 kunstheup, en nu met 2 kunstheupen. Waar zal dat eindigen?
De “Gouden schoen”-prijs kreeg o.a. de volgende nominaties
⁃ William (Munster marathon plek 1 en voor het eerst de zee in)
⁃ Manoes (fitter dan ooit)
⁃ Hans Wolter (vier marathons: Rotterdam, Rome, Zeeland en Porto)
⁃ Suzanne (Parijs MPT in KR shirt)
⁃ Maarten R (wandeltocht Engeland)
Uiteindelijk ging Marjolein er met de meeste stemmen vandoor:
Altijd enthousiast aanwezig op de trainingen.
En diverse podiumplaatsen bij locale wedstrijden. Liefst in KR-T-shirt.
– Nico
Het was even wat onaangenaam, met harde wind, regen en kou verzamelen bij de Tetterodehal. Maar eenmaal onderweg ging de stemming er bij iedere stap op vooruit. Deze keer niet richting strand, de reddingsbrigade had de Nieuwjaarsduik afgelast vanwege storm (windkracht 9).
Wij deden en rondje door de Kennemerduinen om na 8 km weer uit te komen bij ’t Wed. Daar vonden we een mooi beschut plekje waar we ons rustig om konden kleden.
Hoewel er ook mensen zijn die daar wekelijks een rondje zwemmen, moesten wij (eenvoudige hardlopers) toch wel even diep ademhalen voordat de sprong gewaagd kon worden. Tenslotte is duinwater doorgaans een graadje kouder dan zeewater.
Vervolgens weer warmlopen. Dat werd een rondje van pakweg 4 à 5 km door Middenduin. Leuk om daar weer eens te lopen. Beter dan de Zeeweg waar we anders langs lopen.
Kortom, het was anders dan anders, maar zeker zo leuk. Het nieuwe jaar kan beginnen.
